Mort d’André Glucksmann, le philosophe en colère

LE MONDE | 10.11.2015 à 07h51 • Mis à jour le 10.11.2015 à 20h06 | Par Nicolas Weill

Le philosophe André Glucksmann, né à Boulogne-Billancourt (Hauts-de-Seine) le 19 juin 1937, est mort à Paris, dans la nuit du 9 au 10 novembre. Il faisait le lien entre deux générations d’intellectuels, celle des Sartre, Aron et Foucault et les « nouveaux philosophes » ayant formé un groupe en rupture avec le marxisme dans les années 1970.

André Glucksmann a grandi dans un milieu juif d’Europe centrale et orientale. Ses parents, venus de la Palestine mandataire, passent à l’Internationale communiste en se réfugiant en France à partir de 1933. Sous l’Occupation, André Glucksmann subit le sort des enfants cachés. Tandis que son père meurt au début de la guerre, sa mère s’engage dans la Résistance.

Ο ταραχώδης βίος του Α. Γκλικσμάν

ΚΩΣΤΑΣ Θ. ΚΑΛΦΟΠΟΥΛΟΣ, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 11.11.2015

 

Ο θάνατος του Α. Γκλικσμάν δεν πέρασε απαρατήρητος στον ευρωπαϊκό Τύπο.

Ο θάνατος του Αντρέ Γκλικσμάν (1935-2015) δεν πέρασε απαρατήρητος από τις ευρωπαϊκές επιφυλλίδες, όπως ήταν αναμενόμενο, ακόμα κι αν η επίδρασή του, ως ενός εκ των «Νέων Φιλοσόφων», είχε ήδη ατονήσει τα τελευταία χρόνια. Στην περίπτωσή του έχει κανείς την αίσθηση ότι ο ταραχώδης βίος του φιλόσοφου ίσως να έχει περισσότερο ενδιαφέρον από το έργο του. Εβραϊκής καταγωγής και κομμουνιστικού, αρχικά, προσανατολισμού (ο πατέρας του, στέλεχος της Κομιντέρν, «εξαφανίστηκε» υπό ανεξιχνίαστες συνθήκες έναν χρόνο πριν εισβάλλει η Βέρμαχτ στη Γαλλία), κατέφυγε οικογενειακώς στη Γαλλία.

Τα παιδιά του Αλτουσέρ ποιον είχανε πατέρα;

ΚΩΣΤΑΣ Θ. ΚΑΛΦΟΠΟΥΛΟΣ, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 06.07.2015

 

Λουί Αλτουσέρ, ο άνθρωπος της θεωρίας.

Ηταν ο αγαπημένος γκουρού της Β΄ Πανελλαδικής (μαζί με τον Μπαλιμπάρ), στα τέλη του ’70, ο Μπαρτ της ιδεολογίας, το συμπλήρωμα του Πουλαντζά, ο φυσικός ηγέτης των νέο- και μεταμαρξιστών. Δεν χρειαζόταν να έχεις διαβάσει το «Κεφάλαιο», πράγμα φυσιολογικά αδύνατο, αρκούσε όμως μαζί του να έχεις μελετήσει το «Διαβάζοντας το Κεφάλαιο». Για τους πραγματικούς μύστες η «Υποστήριξη της Αμιένης» ήταν το κείμενο-κλειδί για να διεισδύσει κανείς στον «φωτεινό θάλαμο» της σκέψης του. Οπως κάθε Γάλλος που σέβεται τον εαυτό του, από τον Καμύ μέχρι τον Γκενζμπούρ, στις φωτογραφίες εμφανιζόταν μ’ ένα τσιγάρο ή ένα πουράκι στο χέρι, διαβάζοντας εφημερίδα (σε μια φωτογραφία του ’78 ξεχωρίζει στο γραφείο του η Humanité).

Γ. Χάμπερμας: «Η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να αλλάξει την βάρβαρη πολιτική λιτότητας της ΕΕ που έχει αποτύχει»

ΣΤΗΝ SUDDEUTCSCHE ZEITUNG

Συνολική κριτική στην ηγεσία της Ευρώπης και της Γερμανίας, για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν την νομισματική και πολιτική ένωση, αλλά και τους χειρισμούς τους απέναντι στην Ελλάδα, ασκεί ο μεγαλύτερος εν ζωή Γερμανός φιλόσοφος Γιούργκεν Χάμπερμας, με σημερινό του άρθρο στην Suddeutcsche Zeitung.
Ο Χάμπερμας αποδίδει εύσημα στον Μάριο Ντράγκι γιατί «προστάτευσε το απειλούμενο από καταστροφή κοινό νόμισμα», καλύπτοντας την "ανικανότητα" των ηγετών της ΕΕ.
Ο Γερμανός φιλόσοφος κάνει εκτεταμένη αναφορά στο ελληνικό ζήτημα, λέγοντας ότι «το εκλογικό αποτέλεσμα είναι ψήφος κατά της ταπεινωτικής δυστυχίας» και αναφέρει ότι με αυτή τη δημοκρατική νομιμοποίηση, η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να επιφέρει μια αλλαγή πολιτικής στην ευρωζώνη, αλλά βρίσκεται αντιμέτωπη με μία ξεροκέφαλη επιμονή σε μία πολιτική λιτότητας που έχει βάρβαρες συνέπειες στην Ελλάδα και έχει αποδεδειγμένα αποτύχει.

Θανάσης Βαλτινός: «Οι μετανάστες που τους φέρονται σαν σκυλιά, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν ανθρώπινα»

• «Η δήλωση μου μεταφέρθηκε πολύ άσχημα», λέει στο protothema.gr [04/06/2015]

Ο συγγραφέας, μιλώντας αποκλειστικά στο protothema.gr, αναφέρθηκε στην επίμαχη δήλωση για τις Αφρικανές πόρνες και τους μετανάστες και διευκρίνισε τι εννοούσε!

«Δεν θα ήθελα στη γειτονιά μου Αφρικανές πόρνες και μετανάστες - διακινητές ναρκωτικών», ήταν μία δήλωση του Θανάση Βαλτινού, στην χτεσινή (3/6) συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο του σεμιναρίου με θέμα: «Θεσσαλονίκη-Ξαναβρίσκοντας την πολυπολιτισμικότητα- Μεσόγειος, σύνορο και γέφυρα σε εποχή κρίσης».

Θανάσης Βαλτινός: «Δεν θα ήθελα στη γειτονιά μου Αφρικανές πόρνες και μετανάστες - διακινητές ναρκωτικών»

Ο συγγραφέας και ακαδημαϊκός, Θανάσης Βαλτινός συμμετείχε στην χτεσινή συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης με θέμα «Θεσσαλονίκη-Ξαναβρίσκοντας την πολυπολιτισμικότητα- Μεσόγειος, σύνορο και γέφυρα σε εποχή κρίσης».

«Σε πόσα χρόνια θα γίνει η όσμωση (μεταξύ των μεταναστών και του ελληνικού λαού); Αναρωτιέμαι. Όλη αυτή η πίεση που έρχεται από αυτούς τους λαούς, φυσικά και είναι πρόβλημα. Σωστά, όλα αυτά, τα θεωρητικά ...Δεν θα συμφωνήσω, όμως, όσο κι αν θέλουμε να φαινόμαστε φιλάνθρωποι ...Δεν έχω λύση να προτείνω ...Δεν ξέρω αν μπορώ να συνυπάρξω με τις Αφρικανές πόρνες και τους διακινητές ναρκωτικών ...Όχι, δεν θα 'θελα να τους έχω στη γειτονιά μου.

«KAI EΓENETO OYN ΜΕΓΑΛΗ ΘΛIΨIΣ KAI ΠOΛYΣ KΛAYΘMOΣ»

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΛΙΘΙΝΟΣ

Φορτισμένη συγκινησιακά για τους Έλληνες είναι η σημερινή μέρα καθώς θυμίζει την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους. Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν εκείνη τη φοβερή μέρα της 29ης Μαΐου 1453 είναι, σε γενικές γραμμές, γνωστά στους περισσότερους. Η σχετική βιβλιογραφία, που ολοένα και διευρύνεται, αριθμεί εκατοντάδες τίτλους. Οι ασχολούμενοι με το θέμα στηρίζονται, κατά κύριο λόγο, στις πληροφορίες που παρέχουν οι τέσσερις βυζαντινοί ιστορικοί της εποχής: Δούκας, Μιχαήλ Κριτόβουλος, Γεώργιος Σφραντζής, Λαόνικος Χαλκοκονδύλης. Την εικόνα συμπληρώνουν πολλές ελληνικές και δυτικές πηγές της εποχής, στις οποίες, πέρα από τα γεγονότα, περιγράφονται το κλίμα που κυριάρχησε το επόμενο χρονικό διάστημα και οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν.

Εννοιες της ελευθερίας

• Η ιδέα της ανοχής και της ανεξιθρησκίας, των δικαιωμάτων και του ιδιωτικού χώρου, του κράτους δικαίου και της ενεργού πολιτικής συμμετοχής

Κιτρομηλίδης Πασχάλης Μ.
 ΤΟ ΒΗΜΑ:  22/03/2015

«Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου». Πίνακας του Ευγένιου Ντελακρουά, 1826. Μουσείο Καλών Τεχνών του Μπορντό

Οι εθνικές επέτειοι τείνουν συχνά να ευτελίζονται από την περιαγωγή του επετειακού λόγου σε κοινοτοπίες και κενά ρητορικά σχήματα. Ομως η παιδαγωγική για την κοινωνία λειτουργία της 25ης Μαρτίου δεν μπορεί να είναι άλλη από τον στοχασμό επί του νοήματος της ελευθερίας για την οποία θυσιάστηκαν οι αγωνιστές του 1821.

Η αξία της ελευθερίας υπήρξε το προσδιοριστικό χαρακτηριστικό της πολιτικής παράδοσης του ευρωπαϊκού κόσμου, το ιδεώδες πέριξ του οποίου αρθρώθηκε η πολιτική και πνευματική έκφραση του δυτικού πολιτισμού. Οι καταβολές εντοπίζονται στην κοινωνική και πολιτική εμπειρία της αρχαϊκής και κλασικής Ελλάδας. Η ιδέα της ελευθερίας πάντως με την οποία ζει ο νεότερος κόσμος, εμείς σήμερα, αναδύθηκε από τον θεωρητικό στοχασμό της νεωτερικότητας και ταυτίζεται με την έννοια των δικαιωμάτων του ατόμου και την οριοθέτηση μιας σφαίρας ιδιωτικής ύπαρξης όπου ο καθένας μπορεί να ζήσει όπως επιθυμεί, με κατοχυρωμένη την αυτονομία του από εισβολές της κοινωνίας ή του κράτους.