Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥ «ΚΟΥΤΙΟΥ». [Tης Έλλης Τριανταφύλλου, Η Καθημερινή, 30/1/2008]. Τι μπορούν άραγε, να κάνουν οι πολίτες για να μην διολισθήσουν ψυχολογικά στην αίσθηση του τηλεβούρκου, που εσχάτως μεταδίδεται πανταχόθεν: Μια πρόταση που έγινε και εγγράφως, είναι να πατήσουν το τηλεκοντρόλ και να κλείσουν τους τηλεοπτικούς δέκτες (σ.σ. ή να κλείσουν τη φωνή και να βλέπουν μόνο τα πρόσωπα να μορφάζουν. Αυτό ίσως να έχει και πλάκα καμιά φορά). Αρκεί αυτό; Εξαρτάται. Μπορεί και να αρκεί, αν δεχθούμε ότι είναι πιθανό να έχουμε υπερτιμήσει το μέγεθος αλλά και τα χαρακτηριστικά του εγχώριου φιλοθεάμονος τηλεοπτικού κοινού - και κατά συνέπεια και τη δύναμη που «μεταγγίζει» στους τηλεαστέρες. Αφορμή για την παραπάνω σκέψη πήρα προ ημερών, σε μία επίσκεψη σε επιστημονικό χώρο. Οκτώ στους δέκα παριστάμενους δεν είχαν παρακολουθήσει καμιά από τις εκπομπές που θεωρούνται ιδιαίτερα δημοφιλείς και λόγω συγκυρίας, και οι δύο που τις είχαν παρακολουθήσει αποσπασματικά, δήλωναν άγνοια για την εξέλιξη των υποθέσεων που οι συγκεκριμένες εκπομπές παρουσίαζαν, παραδεχόμενοι ότι δεν ένιωσαν καμιά ανάγκη να ενημερωθούν στο επίπεδο της τρέχουσας επικαιρότητας. [συνέχεια ΕΔΩ]
1 σχόλιο:
Κλείνουμε την τηλεόραση στις 11 Φεβρουαρίου και το διαδίδουμε μέσω των blog μας. Το σκεπτικό στο post.
Δημοσίευση σχολίου