Τα αίματα ανάψαν πάλι στα Βαλκάνια με την απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία. Δυστυχώς, κανείς δεν φαίνεται να γνωρίζει πώς θα εκτονωθεί η ένταση – ούτε οι Αμερικανοί ούτε οι Ευρωπαίοι ούτε οι Σέρβοι. Η χώρα μας, βασιζόμενη στις μακρόχρονες σχέσεις της με όλους τους λαούς της περιοχής, θα μπορούσε να προσφέρει χρήσιμες υπηρεσίες για την εξεύρεση λύσεων. Δεν το έκανε όμως, ούτε το 1990 ούτε σήμερα. Αντιθέτως, αφ’ ενός έγινε μέρος του προβλήματος, αφ’ ετέρου συμπεριφέρθηκε σαν να ήλπιζε ότι το κακό δεν θα έρθει. Αλλά όπως είδαμε σε τόσα μέτωπα που μας αφορούν, η αδράνεια και η εθελοτυφλία δεν είναι πολιτική, δεν οδηγούν σε καμία λύση.
Απεμπολήσαμε την ηγετική μας θέση και ακόμη και σήμερα οι ηγέτες μας φαίνονται περισσότερο αφοσιωμένοι στο μικροπολιτικό παιχνίδι, αντί να επιχειρούν παρεμβάσεις για τη διαμόρφωση του κόσμου στον οποίο θα ζήσουμε.
[ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 22/2/2008]
1 σχόλιο:
Μου φαίνεται περίεργο που η Καθημερινή κάνει αυτό το σχόλιο. Μου θυμίζει την εποχή που ήταν στην κυβέρνηση ο Μητσοτάκης και η Καθημερινή τον είχε ξετινάξει. Πάντως είναι αλήθεια ότι έχουμε μικρούς πολιτικούς που δεν στέκονται στο ύψος των περιστάσεων. Είναι δυνατόν να διαχειρίζεται την εξωτερική πολιτική η Μπακογιάννη; Αυτή μόνο πόζες παίρνει και χαμογελάει. Και δεν ξέρουμε τι είδους δεσμεύσεις έχει με τους Αμερικανούς! Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε. Αυτή το μόνο που επιθυμεί διακαώς είναι η εξουσία, σαν τον πατέρα της...
Δημοσίευση σχολίου