Διάλογοι για το σχέδιο «Καλλικράτης»

Το σχέδιο διοικητικής αναδιάρθρωσης της χώρας υπό την κωδική ονομασία «Καλλικράτης» έχει δρομολογηθεί.

• Υπεύθυνος: Επιμέλεια: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΙΑΦΑΚΑΣ
  
• Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Από πολλές πλευρές κρίνεται μείζονος σημασίας για την αποτελεσματική λειτουργία της διοίκησης, τον εκσυγχρονισμό και εκδημοκρατισμό της αυτοδιοίκησης και του κράτους. Ο πυρήνας της πρότασης που έχει τεθεί σε συζήτηση, αφορά κυρίως την οργανωτική και λειτουργική αναβάθμιση των δύο βαθμών αυτοδιοίκησης (ενισχυμένοι δήμοι και αιρετή περιφερειακή αυτοδιοίκηση).

* Ο δήμαρχος Αθηναίων και πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ Νικ. Κακλαμάνης θεωρεί ως βασικές προϋποθέσεις για την επιτυχία του εγχειρήματος την ένταξη σ' ένα συνολικό εθνικό πρόγραμμα διοικητικής μεταρρύθμισης, τον ορθό σχεδιασμό των νέων ανθρωπογεωγραφικών ενοτήτων και τη σύνταξη ενός ολοκληρωμένου επιχειρησιακού προγράμματος υποστήριξης των νέων ΟΤΑ.

* Ο συνταγματολόγος Γ. Σωτηρέλης παρατηρεί ότι έχουν διαμορφωθεί όροι σύγκλισης που θα ήταν κρίμα να χαθούν στη δίνη μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων. Θεωρεί τη μεταρρύθμιση ως πρώτο βήμα για τη ριζική αλλαγή της δομής και λειτουργίας της κεντρικής διοίκησης, που πρέπει να επανακολουθήσει.

* Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Φ. Κουβέλης αφού σημειώνει ότι η χώρα χρειάζεται ισχυρή αιρετή περιφέφεια και δήμους επισημαίνει ως θολά σημεία της κυβερνητικής πρότασης τη χρηματοδότηση, τις αρμοδιότητες και τη χωροταξική σύνθεση των νέων βαθμών αυτοδιοίκησης.

Μια μετέωρη αλλαγή

• Του ΦΩΤΗ ΚΟΥΒΕΛΗ*

Η χώρα μας χαρακτηρίζεται από ένα συγκεντρωτικό πολιτικό-διοικητικό σύστημα, μέσα από το οποίο οι θεσμοί της τοπικής αυτοδιοίκησης ασκούν περιορισμένο ρόλο στις δημόσιες υποθέσεις.

Είναι, επομένως, αναγκαία η ριζική μεταρρύθμιση του πολιτικού μας συστήματος με νέους θεσμούς, για την ενίσχυση της δημοκρατίας, της περιφερειακής συγκρότησης, της ανάπτυξης σε νέα πεδία κοινωνικής δραστηριότητας, της συμμετοχής των πολιτών στην ασκούμενη πολιτική.

* Η κυβέρνηση παρουσίασε πριν από λίγες μέρες το σχέδιο «Καλλικράτης», με το οποίο επιχειρεί να αλλάξει ριζικά το διοικητικό σύστημα της χώρας. Οφειλε όμως να δημοσιοποιήσει πλήρες σχέδιο για το ποιες αρμοδιότητες διατηρεί το κεντρικό κράτος και ποιες μεταφέρονται σε κάθε βαθμό της αυτοδιοίκησης.

Εκείνο που χρειάζεται η χώρα είναι ισχυρή αιρετή περιφέρεια, λιγότερους και ισχυρούς δήμους και επιτελικό ρόλο του κράτους, όπως σταθερά υποστηρίζει η σύγχρονη αριστερά. Το σχέδιο δεν διευκρινίζει πολλά κρίσιμα σημεία, αφήνοντας θολό το πεδίο των αρμοδιοτήτων και των πόρων. Συγκεκριμένα:

1 Χρηματοδότηση: Με τα τρέχοντα οικονομικά των δήμων σε δεινή κατάσταση, καθώς οι οφειλές προς τους ΟΤΑ το 2009 ξεπέρασαν τα 330 εκατ. ευρώ και οι θεσμοθετημένοι πόροι το 2010 μειώνονται κατά 12% έως 15%, πρέπει να ξεκαθαριστεί το ζήτημα της χρηματοδότησης της μεταρρύθμισης, η οποία υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσει μόνο για τους δήμους, που αναφέρονται στο σχέδιο, τα 4 δισ. ευρώ.

2 Αρμοδιότητες: Είναι αναγκαίος ένας ισχυρός θεσμός της πρωτοβάθμιας Τ.Α., γεωγραφικά και πληθυσμιακά αναπροσδιορισμένης και με εσωτερική αποκέντρωση και δευτεροβάθμια περιφερειακή αυτοδιοίκηση, με ενισχυμένο τον πολιτικό της ρόλο. Οι αναφορές στις αρμοδιότητες κάθε επιπέδου αυτοδιοίκησης χρειάζεται να ορισθούν συγκεκριμένα και ιδίως αυτές των περιφερειών, τα όργανα των οποίων θα είναι για πρώτη φορά αιρετά.

Η θεσμοθέτηση επτά νέων υπερ-περιφερειών, χωρίς μάλιστα αποσαφήνιση των αρμοδιοτήτων τους, διαμορφώνει στοιχεία ενός νέου επικείμενου ελέγχου στην τοπική αυτοδιοίκηση.

3 «Χωροταξικό»: Παραμένει ασαφές το ποιος θα συνενωθεί με ποιον. Ο αριθμός των 370 δήμων που ανακοίνωσε η κυβέρνηση ότι θα προκύψουν μετά τον «Καλλικράτη» προκαλεί ήδη αντιδράσεις, δικαιολογημένες ή μη. Οι κυβερνητικές προθέσεις πρέπει να αποτυπωθούν τεκμηριωμένες με συγκεκριμένα κριτήρια, με βάση και τις αποφάσεις της ΚΕΔΚΕ.

Το σχέδιο αφήνει αιωρούμενα κρίσιμα κεντρικά ερωτήματα: Εχει η κυβέρνηση εξασφαλίσει τις οικονομικές και άλλες προϋποθέσεις πριν προχωρήσει στη διοικητική μεταρρύθμιση; Θα καθιερώσει την απλή αναλογική σε όλες τις βαθμίδες αυτοδιοίκησης για τη δημοκρατική συγκρότηση των οργάνων και την αναλογική εκπροσώπηση κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων σε όλα τα όργανα αυτοδιοίκησης;

* Οποιαδήποτε απόπειρα επιχειρήθηκε στο παρελθόν για οργανωτική αναδιάρθρωση της αυτοδιοίκησης δεν άγγιξε τον πυρήνα του προβλήματος, που είναι ο συγκεντρωτισμός του κράτους.

Μια «διοικητική μεταρρύθμιση» πρέπει να θεωρείται ως μια δημοκρατική και αποκεντρωτική μεταρρύθμιση των διοικητικών δομών του κράτους προς την αυτοδιοίκηση. Εκεί δηλαδή που αναδεικνύεται η ανάγκη ρήξεων και τομών. Η μεταρρύθμιση πρέπει να είναι συνολική και να καλύπτει την κεντρική κρατική και αποκεντρωμένη διοίκηση σ' όλους τους τομείς της και την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση, από κοινού και όχι αποσπασματικά και μεμονωμένα.

Χρειάζεται επομένως:

* Οικονομική επάρκεια, με πρώτο βήμα την άμεση απόδοση των οφειλομένων επί χρόνια στους υφιστάμενους αυτοδιοικητικούς θεσμούς.

* Ολοκληρωμένο επιχειρησιακό σχέδιο υποστήριξης και κάλυψης των βασικών ελλειμμάτων (υποδομών-προσωπικού) που κληροδοτούν στη νέα διοικητική δομή οι σημερινοί οργανισμοί Τ.Α.

* Ουσιαστική διαβούλευση για την εφαρμογή κοινά αποδεκτών κριτηρίων και τη διαμόρφωση των νέων χωροεδαφικών ενοτήτων, που πρόκειται να προκριθούν.

* Σχέδιο ενσωμάτωσης στην περιφερειακή αυτοδιοίκηση όλων των αναπτυξιακών και κοινωνικών, κρατικών περιφερειακών λειτουργιών, καθώς και της διαχείρισης των αντίστοιχων εθνικών αλλά και των ευρωπαϊκών πόρων.

* Κατάργηση του αντιδημοκρατικού 42% για την εκλογή τοπικών αρχόντων και καθιέρωση της απλής αναλογικής, ως στοιχείου διασφάλισης ουσιαστικού δημοκρατικού ελέγχου, κινήτρου συμμετοχής και ενεργοποίησης των πολιτών και γνήσιας έκφρασης των κοινωνικών συσχετισμών.

* Βασική προϋπόθεση για να πετύχει η προσπάθεια είναι η μεταρρύθμιση του κράτους. Χωρίς αυτήν όλα θα είναι μετέωρα. Είναι ανάγκη να προχωρήσει ο τόπος σε μεγαλύτερα αυτοδιοικητικά ολοκληρώματα, ώστε να εξασφαλίσουμε την αποτελεσματικότητα στη δράση της τοπικής αυτοδιοίκησης. Για να συμβεί αυτό, η τοπική αυτοδιοίκηση χρειάζεται αναδόμηση και ανακαθορισμό και της λειτουργίας της και των αρμοδιοτήτων της.

* Χρειάζεται να υπάρξει περιορισμός του κράτους στον επιτελικό του ρόλο και ενίσχυση-αναβάθμιση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης, με τη μεταβίβαση σ' αυτήν των αποκεντρωμένων αρμοδιοτήτων του κράτους, μαζί φυσικά με τους ανάλογους δυναμικούς και απαραίτητους οικονομικούς πόρους.

Χωρίς τις προαναφερόμενες προϋποθέσεις, υπάρχει ο κίνδυνος το σχέδιο «Καλλικράτης» όχι μόνο να μην υπηρετήσει την ουσιαστική μεταρρύθμιση, αλλά και να οδηγήσει το όλο εγχείρημα σε αυτοαναίρεση, με σοβαρά επακόλουθα.

* Ο ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Τέλος του συγκεντρωτισμού

• Του ΓΙΩΡΓΟΥ Χ. ΣΩΤΗΡΕΛΗ*

Με το σχέδιο «Καλλικράτης» φαίνεται να κλείνει ένας κύκλος έντονων διεργασιών -αλλά και πολλαπλών διαψεύσεων- ως προς τη μεταρρύθμιση του διοικητικού μας συστήματος.

Οι προτάσεις της κυβέρνησης θέτουν πλέον ένα πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο συζήτησης, το οποίο βρίσκεται πολύ κοντά σε όσα έχουν υποστηριχθεί εδώ και χρόνια από το χώρο των θεσμικών εκπροσώπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (αρχής γενομένης από την ΚΕΔΚΕ -η οποία σταδιακά διαμόρφωσε, με την παλαιά αλλά και με τη νέα ηγεσία της, μια ολοκληρωμένη μεταρρυθμιστική πρόταση- για να ακολουθήσει στη συνέχεια, παρά τις αρχικές αμφιταλαντεύσεις, και η ΕΝΑΕ, βοηθούντος και του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το οποίο με τις μελέτες του εξειδίκευσε τον σχετικό προβληματισμό).

**Διαμορφώνονται έτσι οι όροι μιας πρωτοφανούς σύγκλισης, που θα ήταν πραγματικά κρίμα να χαθεί είτε στη δίνη μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων είτε λόγω των υπόγειων και υποβολιμαίων αντιστάσεων ενός συγκαλυμμένου μεν αλλά πανταχού παρόντος κρατικού συγκεντρωτισμού, ο οποίος μοιάζει να έχει εγγραφεί εδώ και δεκαετίες στο DNA του πολιτικοδιοικητικού -αλλά και του δικαστικού- μας συστήματος.

**Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια συζήτησης για επιμέρους πτυχές του εγχειρήματος. Απομένουν αρκετά ακόμη σημεία που πρέπει να διευκρινισθούν και να συγκεκριμενοποιηθούν στην πορεία προς την ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης. Αλλωστε, η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων που επεξεργάσθηκε το αρχικό σχέδιο -και στην οποία έχω την τιμή να συμμετέχω- αντιμετώπισε ουκ ολίγα διλήμματα και διατύπωσε σε αρκετές περιπτώσεις εναλλακτικές προτάσεις, ώστε να υπάρχει ευχέρεια επιλογών.

**Το υπουργείο ευλόγως προέκρινε κάποιες από αυτές στο σχέδιό του, αλλά όπως έδειξε και στις σχετικές συζητήσεις στην Επιτροπή -στις οποίες η ηγεσία του μετείχε ανελλιπώς- είναι ανοιχτό στο διάλογο, ώστε να κατατεθεί ένα νομοσχέδιο που θα ενσωματώσει χωρίς προκαταλήψεις και δογματισμούς όλες τις εποικοδομητικές προτάσεις, με πρώτη προτεραιότητα την επίτευξη των ευρύτερων δυνατών πολιτικών και κοινωνικών συναινέσεων.

Εννοείται βέβαια ότι υπάρχει ένας σκληρός πυρήνας της πρότασης, ο οποίος ευλόγως πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτος, διότι διαφορετικά θα χαθεί το ιδιαίτερο πολιτικό στίγμα της μεταρρύθμισης και ο διάλογος θα εκτραπεί σε ατέρμονες και αδιέξοδες αναζητήσεις.

**Πρόκειται για την οργανωτική και λειτουργική αναβάθμιση των δύο βαθμών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ενισχυμένοι δήμοι - περιφερειακή αυτοδιοίκηση) την καθιέρωση μητροπολιτικής αυτοδιοίκησης και την αναδιάταξη της αποκεντρωμένης διοίκησης, που αποτελούν ώριμα αιτήματα και πρέπει επιτέλους να πραγματωθούν, ώστε να ξεκινήσει μια νέα εποχή για την περιφερειακή ανάπτυξη και την τοπική δημοκρατία, αλλά και για την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών.

Σημαντικό δε ρόλο προς αυτήν την κατεύθυνση θα διαδραματίσει η αναλυτική κοστολόγηση του όλου εγχειρήματος (συνυπολογιζομένης, σε βάθος χρόνου, της δραστικής εξοικονόμησης πόρων και ανθρώπινου δυναμικού) αλλά και η πρόβλεψη συστηματικής παρακολούθησης της εφαρμογής του, ώστε να μην χαθεί στην πορεία η δυναμική και η αξιοπιστία της μεταρρύθμισης.

**Συμπερασματικά, το σχέδιο «Καλλικράτης» πρέπει όντως να είναι ανοιχτό σε έναν ευρύ και ουσιαστικό δημόσιο διάλογο, αλλά με δεδομένο τον βασικό κορμό της μεταρρύθμισης και, επιπλέον, με χρονικό ορίζοντα σύντομο, καθώς είναι γνωστό ότι η σχετική νομοθετική διαδικασία πρέπει να ολοκληρωθεί ως τάχιστα, προκειμένου να αρχίσει η εφαρμογή του σχεδίου αλλά και η εν γένει προετοιμασία για τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές.

Οι εκλογές αυτές θέτουν πράγματι ένα ασφυκτικό όριο, το οποίο όμως θεωρούμε ότι τελικά θα αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμο, προκειμένου να μην φαλκιδευθεί ακόμη μια φορά η μεταρρύθμιση -με παραπομπή στις ελληνικές καλένδες- από τις δυνάμεις του συγκεντρωτισμού, του πελατειασμού και της αδράνειας. Η παταγώδης αποτυχία, άλλωστε, της προηγούμενης κυβέρνησης παρά τις επανειλημμένες και στομφώδεις σχετικές διακηρύξεις της, παρέχει ένα εξαιρετικά πολύτιμο παράδειγμα προς αποφυγή.

**Στο σημείο αυτό, πάντως, θεωρώ απαραίτητη την ακόλουθη επισήμανση. Η εξαγγελθείσα μεταρρύθμιση είναι ένα μεγάλο βήμα, αλλά δεν παύει να είναι το πρώτο μόνο βήμα για μια συνολική αλλαγή του διοικητικού μας συστήματος.

Και τούτο είναι εύλογο, διότι με βάση τον αρχικό της σχεδιασμό περιορίζεται, όπως ήδη προεκτέθηκε, σε αναδιάταξη δομών και ανακατανομές αρμοδιοτήτων που εν πολλοίς είναι ήδη αποκεντρωμένες σε επίπεδο περιφέρειας.

**Δεν αγγίζει δηλαδή -και δεν θα μπορούσε να αγγίξει, με βάση τα σημερινά δεδομένα- το ζήτημα της ριζικής αλλαγής της δομής και λειτουργίας της κεντρικής διοίκησης, στην κατεύθυνση της διαρκώς εξαγγελλόμενης αλλά ανεύρετης έως τώρα επιτελικής λειτουργίας της.

Μια τέτοια μείζων μεταρρύθμιση, η οποία πρέπει να είναι το επόμενο βήμα, προκειμένου να οργανωθεί επιτέλους ένα «κράτος-στρατηγείο», πρέπει πλέον να ξεκινήσει από πάνω προς τα κάτω, καθώς προϋποθέτει και συνεπάγεται τα ακόλουθα σημαντικά βήματα:

1 Τον προσεκτικό καθορισμό των επιτελικών αρμοδιοτήτων, οι οποίες πρέπει να παραμείνουν στα υπουργεία -προκειμένου αυτά να καταστούν πράγματι επιτελικά- και να ασκούνται πλέον από έναν μικρό αριθμό υπαλλήλων, με υψηλά προσόντα και αντίστοιχες αποδοχές.

2 Την αποκέντρωση, είτε καθ' ύλην (σε υπηρεσίες και κρατικά νομικά πρόσωπα) είτε κατά τόπον, των υπόλοιπων, δηλαδή των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων, με αντίστοιχη μεταφορά του αρμόδιου προσωπικού των υπουργείων.

3 Τον επιμερισμό των κατά τόπον αποκεντρουμένων εκτελεστικών αρμοδιοτήτων είτε στα περιφερειακά κρατικά όργανα -τα οποία θα αναπληρώσουν έτσι, με σημαντικότερες αρμοδιότητες, αυτές που θα έχουν ήδη μεταφερθεί στους δύο αναδιοργανωμένους βαθμούς αυτοδιοίκησης- είτε στα νέα αναβαθμισμένα αυτοδιοικητικά όργανα, οπότε και θα ολοκληρωθεί, ενδεχομένως και μέσω νέων ανακατανομών μεταξύ των δύο βαθμών, η λειτουργική αναβάθμιση του συνόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Ολα αυτά, όμως, προϋποθέτουν μια άλλη προσέγγιση, που θα εκκινεί πλέον, προεχόντως, όχι από την σκοπιά της μεταρρύθμισης της Αυτοδιοίκησης, η οποία φαίνεται να έχει ήδη δρομολογηθεί, αλλά από τη σκοπιά της μεταρρύθμισης του κράτους, η οποία παραμένει το μεγάλοέως τώρα ζητούμενο.

* Ο ΓΙΩΡΓΟΣ Χ. ΣΩΤΗΡΕΛΗΣ είναι καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΙΤΑ

Αποκέντρωση με εγγυήσεις

• Του ΝΙΚΗΤΑ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ*

Το ετήσιο τακτικό συνέδριο της ΚΕΔΚΕ πραγματοποιήθηκε σε μια κρίσιμη και δύσκολη για τον τόπο μας και την οικονομία χρονιά, ταυτόχρονα όμως σε μια μοναδική για τη σύγχρονη ιστορία του τόπου μας, και μια σημαντική για την ίδια την Αυτοδιοίκηση, περίοδο.

Την περίοδο δηλαδή που, επιτέλους, εκτός από την Αυτοδιοίκηση, Κυβέρνηση, πολιτικά κόμματα αλλά και η ίδια η κοινωνία συζητούν, διαβουλεύονται, σχεδιάζουν και αποφασίζουν για λιγότερο κράτος, περισσότερη αποκέντρωση και αυτοδιοίκηση, λιγότερη γραφειοκρατία, περισσότερη δημοκρατία, διαφάνεια και συμμετοχή του πολίτη.

*Και σ' αυτήν τη δύσκολη αλλά σημαντική εθνική υπόθεση η Αυτοδιοίκηση δηλώνει, με όλες της τις δυνάμεις, ότι όχι μόνο είναι παρούσα αλλά και ότι διεκδικεί να έχει ισότιμη συμμετοχή στον διάλογο για την επιτυχία της Διοικητικής Μεταρρύθμισης που προγραμματίζει.

*Η Αυτοδιοίκηση διακηρύττει ότι συμφωνεί, επί της αρχής, για την ανάγκη εφαρμογής του Προγράμματος Διοικητικής Μεταρρύθμισης που θα αφορά συνολικά το πολιτικό και το διοικητικό σύστημα της χώρας μας.

Θέτει δε ως βασικές προϋποθέσεις αυτές που διατυπώθηκαν στο Συνέδριο της ΚΕΔΚΕ, το 2007, στην Κυλλήνη, όπως συμπληρώθηκαν και διευκρινίστηκαν στα Συνέδρια των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης του 2008. Ήτοι:

1η προϋπόθεση: Η αναδιάρθρωση της Πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν μπορεί να γίνει μεμονωμένα, πρέπει να αποτελεί μέρος ενός συνολικού Εθνικού Προγράμματος Διοικητικής Μεταρρύθμισης του πολιτικού μας συστήματος και της δημόσιας διοίκησης σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

2η προϋπόθεση: Πρέπει να προηγηθεί ο σχεδιασμός των νέων ανθρωπογεωγραφικών ενοτήτων ως «ανοικτών πόλεων» με κριτήρια πληθυσμιακά, χωροταξικά, πολιτισμικά, κοινωνικά, οικονομικά και αναπτυξιακά, καθώς και κριτήρια που αφορούν την ιστορία, τη μοναδικότητα ορισμένων Δήμων και Κοινοτήτων, τη νησιωτικότητα και την ορεινότητα των δήμων, με αξιοποίηση της εμπειρίας των παλαιότερων σχεδιασμών, για να αποφευχθούν συνενώσεις που θα υπαγορεύονται από κομματικά και μικροπολιτικά κριτήρια.

3η προϋπόθεση: Η αναδιάρθρωση της Πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν εξαντλείται στη θέσπιση ενός νόμου που καθορίζει τα νέα διοικητικά όρια και καταλήγει σε μικρότερο αριθμό ΟΤΑ. Απαρέγκλιτος όρος για την επιτυχή έκβαση της αναδιάρθρωσης της πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι η σύνταξη ενός ολοκληρωμένου Εθνικού Επιχειρησιακού Προγράμματος Υποστήριξης για τους νέους ΟΤΑ.

Το περιεχόμενο του Εθνικού Προγράμματος Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ειδικά για την Πρωτοβάθμια Τοπική Αυτοδιοίκηση - με βάση και την απόφαση του Συνεδρίου της ΚΕΔΚΕ στην Κυλλήνη - θεωρούμε και προτείνουμε να αποτελείται από τις εξής παραμέτρους-αλλαγές:

*Τη χωροθέτηση των διοικητικών ορίων των νέων ΟΤΑ, με αντικειμενικά κριτήρια στα οποία θα συμφωνούν όλοι οι εμπλεκόμενοι.

*Την αποτελεσματική και δημοκρατική δημοτική διακυβέρνηση σε όλους τους τομείς.

* Την αποκέντρωση αρμοδιοτήτων και λειτουργιών μαζί με τους αντίστοιχους πόρους και την αποκέντρωση συγκροτημένων δομών.

*Τη διασφάλιση των οικονομικών πόρων και επιτέλους τη φορολογική αποκέντρωση.

*Τη στελέχωση των ΟΤΑ και την αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού που διαθέτουν.

*Την οργάνωση των δημοτικών λειτουργιών και την ηλεκτρονική διακυβέρνηση.

*Την κατασκευή των βασικών απαραίτητων τεχνικών υποδομών για κάθε ανθρωπογεωγραφική ενότητα που θα προκύψει.

*Τη βελτίωση των σχέσεων των ΟΤΑ με το υπόλοιπο διοικητικό σύστημα της χώρας.

*Τη διαβούλευση και το επικοινωνιακό πρόγραμμα, που αποτελεί εκ των ουκ άνευ σημείο.

*Τη διοίκηση, την παρακολούθηση, την αξιολόγηση του Προγράμματος σε όλες τις φάσεις του.

Ολες οι παραπάνω παράμετροι, που αποτελούν ισότιμα συστατικά στοιχεία του Εθνικού Προγράμματος Διοικητικής Μεταρρύθμισης της Πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης, πρέπει:

Πρώτον, να αποτυπωθούν:

Σε ένα νέο Κανονιστικό Πλαίσιο. Σε ένα Επιχειρησιακό Σχέδιο της Τ.Α., που θα χρηματοδοτηθεί από πόρους ανεξάρτητους από τους ΚΑΠ, δηλαδή από το ΕΣΠΑ και εθνικούς πόρους. Σε έναν συγκεκριμένο Οδικό Χάρτη, που θα συμφωνηθεί.

Δεύτερον, όλα αυτά να συμφωνηθούν με την Κυβέρνηση ως όροι επιτυχημένου σχεδιασμού και εφαρμογής της Μεταρρύθμισης.

Θέματα που απαιτούν διάλογο και λύσεις εξάλλου επιβάλλεται να είναι τα εξής:

*Μητροπολιτική Αυτοδιοίκηση.

*Τα οικονομικά των ΟΤΑ.

*Πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ».

*Η συμμετοχή των ΟΤΑ στο ΕΣΠΑ 2007-2013.

*Κοινωνική πολιτική.

*Απασχόληση

*Προστασία του Περιβάλλοντος.

Το ενδιαφέρον της Τοπικής Αυτοδιοίκησης εστιάζεται στη διαχείριση των αποβλήτων, στο χωροταξικό σχεδιασμό ως αναγκαία συνιστώσα για ισχυρούς Δήμους και αποτελεσματική διοικητική μεταρρύθμιση, καθώς και στη δημιουργία της πράσινης κάρτας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση της χώρας είναι έτοιμη να συμμετάσχει στο διάλογο για τη σύνταξη του σχεδίου νόμου και του χωροταξικού σχεδιασμού των νέων ΟΤΑ με την υπευθυνότητα που απαιτεί μια τέτοια μεγάλη αλλαγή για την ανασυγκρότηση του Κράτους, συστατικό μέρος και βασικός πυλώνας του οποίου αποτελεί η Πρωτοβάθμια Τοπική Αυτοδιοίκηση. Εξάλλου η προώθηση της Διοικητικής Μεταρρύθμισης αποτελεί κατάκτηση για την ίδια την Αυτοδιοίκηση, η οποία επί σειρά ετών αγωνίστηκε, μελέτησε, σχεδίαζε και κατέθεσε ολοκληρωμένες προτάσεις για σύγχρονο κράτος και ισχυρή Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Είναι έτοιμη η Τοπική Αυτοδιοίκηση για τον διάλογο, εφόσον βεβαίως υλοποιηθούν μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου οι αποφάσεις του συνεδρίου μας που αφορούν τα χρωστούμενα του 2009 και βεβαίως η παρουσίαση του χωροταξικού σχεδιασμού των νέων «Καλλικρατικών» δήμων.

Η Κυβέρνηση οφείλει να αξιοποιήσει την πλούσια εμπειρία και τον προβληματισμό της Αυτοδιοίκησης που αναπτύχθηκε όλα αυτά τα χρόνια και ιδιαίτερα στο παρόν συνέδριο.

* Ο ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ είναι δήμαρχος Αθηναίων και πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ.