Διακόσια χρόνια από τη γέννησή του (στις 12 Φεβρουαρίου 1809), ο Κάρολος Δαρβίνος συγκεντρώνει τα πυρά των διάφορων ιερατείων. Η θεωρία της εξέλιξης αντιμετωπίζεται ακόμη με εχθρότητα. Η ανατροπή της θεολογικής παραδοχής ότι τα έμβια είδη είναι σταθερά και τα ίδια μ' αυτά που έπλασε ο Θεός κατά τη Δημιουργία του Σύμπαντος κατατάσσει τον δαρβινισμό ως μια σκανδαλώδη θεωρία που «ειρωνεύεται» τον ίδιο το σκοπό της Δημιουργίας.
*Ο καθηγητής Ευτύχης Μπιτσάκης "Ορθολογική ανθρωπολογία" σημειώνει ότι «η ενότητα του ανθρώπου με το ζωικό βασίλειο, όπως υποστηρίχθηκε από το φιλοσοφικό ρεύμα που αρχίζει από τον Αναξίμανδρο και φτάνει στον Μαρξ, αποτελεί σήμερα κεκτημένο της επιστήμης». Παρατηρεί, δε, πως σήμερα μπορούμε να υποστηρίξουμε «ότι δεν υπάρχει τομή, οντολογικό άλμα, ανάμεσα στον άνθρωπο και τα υπόλοιπα ζωικά είδη».
*Ο καθηγητής Βιοχημείας Χρήστος Γεωργίου "Η πολιτικοποίηση της βιολογίας" αναλύει στο άρθρο του τις ιδέες του Δαρβίνου και τις μετέπειτα διαστρεβλώσεις που χρησιμοποιήθηκαν για την πολιτικοποίηση της Βιολογίας ώστε να φθάνει να αντιμάχεται την πολιτική χειραφέτηση του ανθρώπου. Ειδικότερα αναφέρεται στο ρεύμα του κοινωνικού δαρβινισμού που θεωρεί ότι οι άνθρωποι γεννιούνται άνισοι και με διαφορετικές γενετικές ικανότητες -ανώτερες και κατώτερες- και ότι η «ζωή είναι ένας αμείλικτος αγώνας για επιβίωση».
*Ο επίσης καθηγητής Βιοχημείας Θανάσης Παπαβασιλείου "Επιστήμη ή ποιητική της φύσης;" παρατηρεί ότι η σημερινή επικρατούσα εξελικτική θεωρία είναι μια σύνθεση των ιδεών του Δαρβίνου και της μοντέρνας Γενετικής-Μοριακής Βιολογίας.
*Ο καθηγητής Ευτύχης Μπιτσάκης "Ορθολογική ανθρωπολογία" σημειώνει ότι «η ενότητα του ανθρώπου με το ζωικό βασίλειο, όπως υποστηρίχθηκε από το φιλοσοφικό ρεύμα που αρχίζει από τον Αναξίμανδρο και φτάνει στον Μαρξ, αποτελεί σήμερα κεκτημένο της επιστήμης». Παρατηρεί, δε, πως σήμερα μπορούμε να υποστηρίξουμε «ότι δεν υπάρχει τομή, οντολογικό άλμα, ανάμεσα στον άνθρωπο και τα υπόλοιπα ζωικά είδη».
*Ο καθηγητής Βιοχημείας Χρήστος Γεωργίου "Η πολιτικοποίηση της βιολογίας" αναλύει στο άρθρο του τις ιδέες του Δαρβίνου και τις μετέπειτα διαστρεβλώσεις που χρησιμοποιήθηκαν για την πολιτικοποίηση της Βιολογίας ώστε να φθάνει να αντιμάχεται την πολιτική χειραφέτηση του ανθρώπου. Ειδικότερα αναφέρεται στο ρεύμα του κοινωνικού δαρβινισμού που θεωρεί ότι οι άνθρωποι γεννιούνται άνισοι και με διαφορετικές γενετικές ικανότητες -ανώτερες και κατώτερες- και ότι η «ζωή είναι ένας αμείλικτος αγώνας για επιβίωση».
*Ο επίσης καθηγητής Βιοχημείας Θανάσης Παπαβασιλείου "Επιστήμη ή ποιητική της φύσης;" παρατηρεί ότι η σημερινή επικρατούσα εξελικτική θεωρία είναι μια σύνθεση των ιδεών του Δαρβίνου και της μοντέρνας Γενετικής-Μοριακής Βιολογίας.
- ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΙΑΦΑΚΑΣ, ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 15/02/2009,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου