- Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 31 Μαΐου 2009
- Η συζήτηση η οποία διεξάγεται στη χώρα μας για τις ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου αναφέρεται κυρίως στη σύνθεση των ψηφοδελτίων και στα πρόσωπα των υποψηφίων ή στις προβλέψεις για το αποτέλεσμα και τις μεταβολές στη δύναμη των κομμάτων.
Τα μεγάλα θέματα της Ευρώπης και τα κρίσιμα προβλήματα της διαδικασίας ενοποίησης απουσιάζουν από το δημόσιο διάλογο και τις αντιπαραθέσεις των πολιτικών δυνάμεων. Η υπόθεση της Ευρωπαϊκής Ενωσης μοιάζει μακρινή, περίπλοκη και αφηρημένη και σπάνια συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των πολιτών. Παραμένει, ωστόσο, το γεγονός ότι οι περισσότερες από τις αποφάσεις που καθορίζουν την καθημερινή ζωή παίρνονται ήδη στο ευρωπαϊκό και όχι στο εθνικό επίπεδο. Τα τελευταία χρόνια, βέβαια, η νεοφιλελεύθερη αποδόμηση του κοινωνικού κράτους και της αλληλεγγύης εμφανίστηκε συχνά ως επίσημη ευρωπαϊκή πολιτική, προκαλώντας όχι μόνον σοβαρά ελλείμματα ρυθμιστικής ικανότητας αλλά και έναν ισχυρό ευρωσκεπτικισμό. Καθώς, όμως, στις σύγχρονες συνθήκες της παγκοσμιοποίησης, το εθνικό κράτος δεν μπορεί να ανακτήσει την παλιά του ισχύ, η ιδέα μιας πολιτικής ικανής να ελέγξει τις αγορές, να τιθασεύσει τον άγριο καπιταλισμό και να οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση, βρίσκει στην Ευρώπη το προνομιακό πεδίο εφαρμογής της.
Τα μεγάλα θέματα της Ευρώπης και τις προοπτικές της ευρωπαϊκής ενοποίησης προσεγγίζουν με τις αναλύσεις τους τρεις γνωστοί ευρωπαίοι στοχαστές:
*Ο Ετιέν Μπαλιμπάρ είναι καθηγητής Πολιτικής και Ηθικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Ναντέρ στο Παρίσι.
*Ο Κλάους Οφε ήταν για πολλά χρόνια καθηγητής Πολιτικής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Χούμπολντ του Βερολίνου, ενώ από το 2006 διδάσκει στο Hertie School of Governance στην ίδια πόλη.
*Ο Ούλριχ Μπεκ είναι καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ludwig Maximilian του Μονάχου και στο London School of Economics.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου