Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2007

ΕΥΤΥΧΩΣ, ΕΦΕΥΡΕΘΗΚΕ Ο ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ!

Με τη φράση «αν δεν υπήρχε ο Σκανδαλίδης, έπρεπε να τον εφεύρει το ΠΑΣΟΚ σήμερα» ο Σκανδαλίδης αιτιολόγησε την υποψηφιότητά του, λέγοντας ότι θα έπρεπε να υπάρχει τουλάχιστον ένας υποψήφιος ο οποίος «να μπορεί να κρατάει ένα επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης και πολιτικής πρότασης, να επουλώνει λίγο τα τραύματα που οι στρατοί κάνουν πάνω στο σώμα της παράταξης». Ο Σκανδαλίδης, μιλώντας χθες στον ΑΝΤ1, εκτίμησε ότι στην Εθνική Συνδιάσκεψη υπήρξαν μονόλογοι [σσ. Πού τον άκουσες τον "μονόλογο" του Παπανδρέου - μάλλον δεν διαβάζεις πλέον ή δεν ακούς...] κυρίως από τους συνυποψηφίους του και ότι δεν υπήρξε πολιτική συμφωνία. «Αυτό σημαίνει ότι την επόμενη μέρα δεν έχουμε πυξίδα και πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε», είπε ο Σκανδαλίδης και εκτίμησε ότι δεν μπορεί να γίνει ξαφνικά μια εσωτερική έκρηξη, να απεγκλωβιστούν τα μέλη του ΠΑΣΟΚ από τα στεγανά και τα εσωκομματικά χαρακώματα».
Ο υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διαπίστωσε ότι «εκτός από τους καλαμοκαβαλάρηδες της εξουσίας, υπάρχουν και οι καλαμοκαβαλάρηδες χωρίς εξουσία», ενώ σε ό,τι αφορά την κρίση στο ΠΑΣΟΚ είπε το πρόβλημα είναι «εάν το τραύμα περνάει στη βάση»...
Αυτά, λοιπόν, είπε ο Κώστας. Για ποιο λόγο θα έπρεπε να εφευρεθεί, δεν μπορώ να το καταλάβω! Δεν μας τα έλεγε πριν τις εκλογές; Γιατί παγίδευσε τους ψηφοφόρους; Δηλαδή, δεν βλέπει ο Κώστας τους κινδύνους από τις απροκάλυπτες παρεμβάσεις των οικονομικών συμφερόντων και από την αυξανόμενη ισχύ της μιντιοκρατίας; Δεν μπορεί να παλέψει ο ΓΙΩΡΓΟΣ που, κατονομάζοντας αυτά τα συμφέροντα, επιτίθεται εναντίον τους;
Ο Κώστας προβάλλει έναν συναισθηματισμό που δεν συνάδει με τις περιστάσεις. Κι εγώ είμαι συναισθηματικός - και λοιπόν; Δηλαδή, τι λείπει από τον Παπανδρέου - το λέγειν; Και λοιπόν; Ο μεγάλος ελλειμματίας δεν είναι ο Παπανδρέου, αλλά ο Βενιζέλος. Ο Παπανδρέου έχει οραματική στρατηγική, η οποία επηρεάζει και την πολιτική ηθική. Και ξέρουμε, Κώστα, ότι η πολιτική έχει άμεση συνάφεια με την ελευθερία του ανταγωνισμού των ιδεών κι εδώ είναι που ψηφίζεται ή καταψηφίζεται κάποιος ως πολιτικός. Ο Βενιζέλος ποιες ιδέες έχει που δεν τις έχει ο Παπανδρέου; Μήπως το στόμα-πολυβόλο; Ξέρεις τι είναι να μιλάει κάποιος, να λέει, να λέει, να λέει, και να μην έχει τίποτα να πει;
Μάλλον δεν θέλει να βλέπει και ν' ακούει γιατί οι κραυγές του Βενιζέλου είναι ισχυρότερες, είναι κραυγές ενός ανθρώπου που κινείται από παρορμήσεις πολιτικής ιδιοτέλειας. Ο Βενιζέλος δεν μιλάει στις καρδιές των ανθρώπων. Εάν σχολιάζεται σήμερα η συμπεριφορά του ΠΑΣΟΚ, είναι γιατί ο Βενιζέλος άρχισε αυτή την εκστρατεία του να ενημερώσει τον κόσμο για τις προσωπικές του φιλοδοξίες, που ο ίδιος τις θεωρεί θεμιτές! Όμως, η συνάρτηση πολιτικής και προσωπικού συμφέροντος αποτελεί θεμελιώδη άρνηση της ηθικής στην έννοια και την άσκηση της πολιτικής. Για τον υπεύθυνο πολιτικό η κοινή γνώμη ή η μάζα των ψηφοφόρων ενός κοματικού οργανισμού προσφέρεται για διαπαιδαγώγηση και πειθάρχηση, ενώ για τον δημαγωγό είναι ζύμη για κοινωνικό και πολιτικό αναβρασμό. Ε, λοιπόν, αυτή τη στιγμή, επειδή πρέπει να γίνει ανεκτός ο διακαής πόθος του Βενιζέλου για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, δεν μένει παρά να υποστούμε την ελεεινολόγηση του Κινήματος και της συμπεριφοράς των στελεχών του. Αντί, μετά την ήττα, τα στελέχη να συσπειρωθούν γύρω από τον πρόεδρο, δηλαδή τον Παπανδρέου, εξωτερίκευσαν όλα τα στοιχεία εκείνα που προσιδιάζουν σε εχθρούς του λαού. Σαν γυρολόγος ο Βενιζέλος διαβαίνει πόλεις και κωμοπόλεις για να μαζέψει ψήφους και να γκρεμίσει τον... παπανδρεϊσμό! Και σούρνει τα εξ αμάξης στον Γιώργο...
Το ζήτημα είναι ότι ο Παπανδρέου αποπνέει ηθική και πολιτισμό. Και η πολιτική ζωή του τόπου τα χρειάζεται αυτά τα δυο στοιχεία. Όχι την προπέτεια του Βενιζέλου.
ΥΓ. Κώστα για ποιους "καλαμοκαβαλάρηδες" μιλούσες; Επιτέλους, μίλα κι εσύ καθαρά. Άλλωστε οφείλεις να μετρήσεις τα χρόνια που ήσουνα στην "αυλή" του Ανδρέα, να μετρήσεις τα χρόνια που ήσουνα υπουργός, γραμματέας στο Κίνημα, τα χρόνια δηλαδή που ήσουνα... καθεστώς! Εγώ, θα είχα πάει σπίτι μου και δεν θα μιλούσα - άλλωστε αυτό έκανα από τότε που κλείσατε την ΕΞΟΡΜΗΣΗ, το 1997. Πήγα σπίτι μου και ασχολήθηκα με τις δουλειές μου και την οικογένειά μου. Μόνο που στις παραμονές των δημοτικών εκλογών δήλωσα "παρών" και πράγματι έκανα ό,τι περνούσε από το χέρι μου για να υπερασπίσω την υποψηφιότητά σου. Αυτά, προς το παρόν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: