ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΑΙΜΑΤΗΡΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ! ΑΠΛΩΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ...

Είναι δύσκολο να γίνει "αποδεκτή" η κατάσταση έτσι όπως έχει αρχίσει να διαμορφώνεται ΥΠΕΡ του Παπανδρέου. Και ο Τύπος κρατάει αποστάσεις από τον Γιώργο, ο οποίος για πολλοστή φορά τα έβαλε με τα μεγάλα εκδοτικά συμφέροντα κι όσοι ψελλίζουν κάποιες αόριστες κριτικές, δεν γνωρίζουν ελληνική ιστορία, δεν έχουν τον κοινό πολιτικό νου και δεν μπορούν να χωρίσουν δυο γαϊδουριών άχυρα! Εγώ πιστεύω ότι θα ανατραπεί το υπέρ του Καραμανλή κλίμα και ο Παπανδρέου σύντομα θα πάρει το πάνω χέρι. Είναι θέμα ελάχιστου χρόνου. Οι συλλογικότητες που συσπειρώνονται στο πλάι του Παπανδρέου, έχουν την όρεξη να παλέψουν και είναι βέβαιο ότι το ΠΑΣΟΚ, που είναι ο κορμός της δημοκρατικής παράταξης θα ξανανιώσει. Τώρα, κάποιος που θα διαβάζει αυτά που γράφω θα μιλήσει για συναισθηματισμούς. Όμως δεν είναι. Επικρατεί η ψυχρή λογική.

Γράφει σήμερα το πρωτοσέλιδο της Ελευθεροτυπίας: «Επτά μέρες πριν από την κάλπη, το ρήγμα βαθαίνει, απλώνεται στη βάση του κόμματος και απειλεί την επόμενη μέρα». «Δύο ΠΑΣΟΚ σε συσκευασία ενός». Εντάξει, είναι μια εκτίμηση. Και βέβαια, ανακαλώ στη μνήμη μου παρόμοιες καταστάσεις την εποχή που οι διάφορες φράξιες αλώνιζαν μέσα στο ΠΑΣΟΚ, οι διαγραφές ήσαν στην ημερήσια διάταξη, πολλές φορές έπεφτε και ξύλο μεταξύ των μελών, φίλων και οπαδών είτε στους χώρους της σπουδάζουσας νεολαίας είτε στα κεντρικά γραφεία της Πανεπιστημίου. Μην έρχονται σήμερα διάφοροι δημοσιογραφίσκοι να "εμπεδώσουν" κλίμα αμφιβολίας, ανασφάλειας, αδυναμίας του ενός και υπεροχής του άλλου! Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Έχει αρχίσει να γίνεται συνείδηση στον κόσμο ότι η "αυτονομία της πολιτικής" για την οποία μιλάει ο Παπανδρέου δεν είναι ένα σχήμα λόγου, αλλά κάτι που πρέπει να το κατακτήσουμε και να παλέψουμε γι' αυτό.

Το κλίμα που έχει αρχίσει να διαμορφώνεται, δεν ευνοεί τα «ρήγματα». Σιγά-σιγά φαίνεται ότι στενεύουν οι ορίζοντες του Βενιζέλου. Τα στελέχη που τον στηρίζουν είναι ελάχιστα. Δεν μπορεί κανείς να προδιαγράψει την πορεία τους αλλά η πλειοψηφία των μεσαίων στελεχών του Κινήματος έχει συσπειρωθεί στον ΓΑΠ και απομένει στον ίδιο τον ΓΑΠ να τους εμπνεύσει στην πορεία ώστε να υπάρξει δυναμική αντιμετώπιση της Νέας Δημοκρατίας και του Καραμανλή (που πλέον δεν είναι αχτύπητος).

Όσον αφορά στις "ενστάσεις" για την επικείμενη εκλογική διαδικασία, θα ήταν ευχής έργον να υπάρξει μαζική προσέλευση, ώστε να προσέλθει ο "μαγικός" αριθμός του ενός εκατομμυρίου ψηφοφόρων, ΔΙΟΤΙ καιροφυλακτούν οι "αντίπαλοι" του Παπανδρέου να "μειώσουν" το εύρος της νίκης του κι αυτό να αποτελέσει ένα επιχείρημα για να μη "νομιμοποιηθεί" η επικράτησή του. Πιθανόν. Αλλά, οι εκλογές είναι εκλογές. Κι εφόσον ο Παπανδρέου κερδίσει από τον πρώτο γύρο - κάτι που είναι περισσότερο από ορατό - πάει να πει ότι οι "αντίπαλοι" θα πρέπει να αποδεχθούν τη νέα κατάσταση και να δουλέψουν με αρχηγό τον Παπανδρέου. ΑΛΛΙΩΣ, εάν έχουν κατά νου κάτι άλλο, να το εκφράσουν ΑΜΕΣΩΣ. Τα υπόλοιπα είναι για τους αφελείς.

Πρέπει να πω και τούτο: Στον "πύρινο" λόγο του Βενιζέλου, εγώ διέκρινα μια προσπάθεια να διαχειριστεί με τον καλύτερο -για τον ίδιο- τρόπο ώστε η επόμενη μέρα να μην είναι δυσβάστακτη συναισθηματικά. Για τον Ανδρέα Λοβέρδο έγραψα σε προηγούμενο σημείωμα ότι το παίρνει πολύ "πατριωτικά" - κάνει σαν παιδί που του παίρνουν τη μπουκιά από το στόμα. Αναρωτιέμαι πού είχαν κρυμμένο τόσο αντι-παπανδρεϊσμό τόσο καιρό;