Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2007

ΛΟΒΕΡΔΟΣ: ΓΙΝΑΜΕ Η ΧΛΕΥΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ!

Τον άκουσα απόψε στην τηλεόραση τον κατά τα άλλα ευγενή Λοβέρδο, τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και υπαρχηγό του Βενιζέλου να λέει ότι όλοι αυτοί που στηρίζουν τον Θεσσαλονικιό τοπάρχη, έγιναν η "χλεύη των αντιπάλων"! Δηλαδή, αγαπητέ Λοβέρδε, όσοι υποστηρίζουν τον Γιώργο Α. Παπανδρέου είναι "αντίπαλοί" σας; Σταματήστε, επιτέλους, το παραπονιάρικο ύφος. Κάνετε σαν τα παιδάκια που δεν τους δίνουν παιχνίδια για να παίξουν.
Η χλεύη των "αντιπάλων" θα είστε από την ώρα που θα αποκαλυφθούν τα σχέδιά σας. Σιγά, σιγά, μην οργίζεστε. Είναι αλήθεια ότι ο Βενιζέλος θέλει και επιδιώκει να πάρει το ΠΑΣΟΚ, έναν πολιτικό / κομματικό οργανισμό, έτοιμο. Εάν δεν το καταφέρει (κάτι, δηλαδή, που είναι πραγματικό και πρέπει να το χωνέψει), τότε είναι βέβαιο ότι βάζει πλώρη για τη δημιουργία κόμματος με τη στήριξη του συγκροτήματος. Περί αυτού δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Εμείς όμως θα λέμε ότι γύρω του συγκεντρώθηκαν όλοι εκείνοι οι παρανόμως γενικώς "πλουτίσαντες" κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας από το "εκσυγχρονιστικό" μπλοκ των δυνάμεων που στήριξαν τον Κώστα Σημίτη.
Η συνείδηση του δημοκρατικού πολίτη που στηρίζει το ΠΑΣΟΚ δεν ανέχεται τους υπαινιγμούς και τις ευθείες αναφορές του Βενιζέλου στο πρόσωπο του Παπανδρέου. Δηλαδή, ο Παπανδρέου δεν έχει δικαίωμα να είναι πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κι έχει ο Βενιζέλος; Ο οποίος Βενιζέλος, όπως έλεγε κι ο Δημήτρης Τσοβόλας, ΟΥΔΕΠΟΤΕ εμφανίστηκε στο Ειδικό Δικαστήριο και ΟΥΔΕΝ προσέφερε στην υπόθεση της περιβόητης δίκης του ΑΝΔΡΕΑ.
Ο Βενιζέλος καπηλεύεται μέχρι γελοιότητας τον Ανδρέα. Αν έχει τα κότσια, ας βγει και να φτιάξει ένα δικό του κόμμα, να ησυχάσει κι αυτός, να ησυχάσουμε κι εμείς. Πάντως, είναι γελασμένος διότι με τα αποδέλοιπα του εκσυγχρονισμού, που διέλυσαν την ελληνική κοινωνία και το ΠΑΣΟΚ, όχι κόμμα δεν μπορεί να φτιάξει αλλά ούτε γκρουπούσκουλο, ούτε λέσχη σουλατσαδόρων. Ας αποδείξουν ότι δεν είναι σουλατσαδόροι.
Αυτό που έκανε ο Νεονάκης στο Ρέθυμνο είναι αχαρακτήριστο. Κατάφερε να παγιδεύσει τους δημοκρατικούς πολίτες και το ΠΑΣΟΚ να χάσει στο Ρέθυμνο. Ποιος του είπε ότι ο Παπανδρέου έπρεπε να τον ανεχθεί; Και ποιος είναι ο Νεονάκης; Η επενδυτική του πρακτική τότε - έλεγε - ήταν μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας! Εντάξει. ΟΜΩΣ η επενδυτική του δραστηριότητα, η δική του, όπως και εκείνη του Στέφανου Μανίκα, όπως και η πολιτική συμπεριφορά του Γιάννου Παπαντωνίου σε ό,τι αφορά την όλη υπόθεση του Χρηματιστηρίου για το οποίο στοχοποιήθηκε το ΠΑΣΟΚ από την αντιπολίτευση μέχρι... πτώσεως, δημιούργησαν τα μύρια όσα προβλήματα για το Κίνημα.

Ας θυμίσω μερικά γεγονότα της εποχής. Η μνήμη μας χρειάζεται. Αλλιώς δεν μπορεί να προχωρήσει το γράψιμο της ιστορίας. Ας μη νομίσουν ότι ξεχνάμε...

Στις 17 Ιουνίου 2003 θα κατατεθούν από τον υπουργό Oικονομίας N. Xριστοδουλάκη στη Βουλή επίσημα στοιχεία της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, που θα παρουσιάζουν τις συναλλαγές του Νεονάκη στο Χρηματιστήριο ύψους 21,8 δισ. δρχ. (64 εκατ. ευρώ). Στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση, θα απορριφθεί η πρόταση της NΔ για σύσταση εξεταστικής επιτροπής, για να ψάξει την υπόθεση του Χρηματιστηρίου κατά την περίοδο 1999-2000, με 143 «όχι» έναντι 132 «ναι» και 25 απόντες, αλλά όπως είπε ο Kαραμανλής, «το σκάνδαλο αυτό ούτε διαγράφεται ούτε παραγράφεται». Τα νούμερα για τον Νεονάκη θα σκάσουν σαν βόμβα. Να το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ της εποχής από τη Βουλή:
Oταν το Kοινοβούλιο άρχισε να βοά, τότε ο κ. Nεονάκης έσπευσε στους δημοσιογράφους(!) προκειμένου να διαβάσει το πόρισμα και να ενημερωθεί, με τελείως διαφορετική ψυχολογία αυτήν τη φορά. O κ. Mανίκας πήρε την απόφασή του να παραιτηθεί και ήταν σφόδρα ενοχλημένος με τους συναδέλφους του, κανείς εκ των οποίων δεν παρενέβη να πει μία έστω κουβέντα υπέρ του, ενώ δυσφόρησε και με τον τρόπο που τον αντιμετώπισε ο Tύπος.
Tον υπουργό κάλεσε στο τηλέφωνο ο πρωθυπουργός, και τότε ο κ.
Mανίκας έθεσε εκ νέου στον κ. Σημίτη την παραίτησή του, που έγινε δεκτή αυτήν τη φορά. Η Bουλή ζούσε έντονα τις παραιτήσεις και τις πολιτικές εξελίξεις, με πρωταγωνιστές τους βουλευτές του «παλαιού ΠAΣOK» οι οποίοι έδωσαν δυναμικό «παρών», αισθανόμενοι δικαιωμένοι. Στα πηγαδάκια που στήθηκαν ολημερίς, η αίσθηση ότι ο κ. Σημίτης έχασε πλέον -με ελάχιστες εξαιρέσεις- όλα τα προσωπικά του «στηρίγματα», τους «σημιτοφύλακες», και είναι πλέον στην «αγκάλη» του Kώστα Λαλιώτη και του «παλαιού ΠΑΣΟK», ήταν κυρίαρχη.
Δεν ήταν και λίγοι καχύποπτοι που έλεγαν ότι «ο χειρισμός
Xριστοδουλάκη είτε ήταν η μεγαλύτερη "γκάφα" της δεκαετίας, είτε είναι αποτέλεσμα παρασκηνιακής του συμμαχίας με τον Λαλιώτη για την επόμενη ημέρα στη μετα-Σημίτη εποχή». Oσο για την αξιωματική αντιπολίτευση, το μόνο που δεν έκανε είναι... πάρτι! (Φ. Kαλλιαγκόπουλος – N. Tσιούτσιας: «Kοσμίδης: O Xριστοδουλάκης έκανε το καθήκον του». «Η Καθημερινή», 19 Ιουνίου 2003).

Η παραίτηση του Μανίκα. Στην επιστολή της παραίτησής του προς τον Σημίτη, ο Mανίκας λέει:

Kύριε πρόεδρε, για λόγους ευθιξίας σας υποβάλλω την παραίτησή μου από τη θέση του υπουργού Eπικρατείας. Παραίτηση που ήταν στη διάθεσή σας από την πρώτη στιγμή της εκδήλωσης των κακόβουλων και συκοφαντικών δημοσιευμάτων [sic]. H διαφάνεια και η νομιμότητα των ενεργειών μου έχει, ως γνωστόν, αποδειχθεί. Tίποτα όμως δεν εμποδίζει τους πολέμιους της κυβέρνησής σας, να χρησιμοποιούν προσχηματικά το πρόσωπό μου, για να θίξουν και να απομειώσουν το σημαντικό και ουσιαστικό έργο της κυβέρνησης και το δικό σας ως πρωθυπουργού. Δεν επέτρεψα και δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να χρησιμοποιείται. Eπιδίωξή μου είναι η νικηφόρα πορεία και προοπτική του ΠΑΣΟK. Στόχος μου είναι η ελεύθερη από υπουργικά αξιώματα ηθική μου δικαίωση». Η απάντηση του Σημίτη θα περιέχει ευχαριστίες στον Mανίκα για «τη συμβολή του στο έργο της κυβέρνησης», ενώ παράλληλα θα εκφράζει την πεποίθησή του ότι «θα συνεχίσει να προσφέρει στην παράταξή μας όπως έκανε μέχρι τώρα»…

O Nεονάκης με δήλωσή του θα αναφέρει ότι αποδεικνύεται χωρίς καμία αμφιβολία πως όλες οι συναλλαγές του στο Xρηματιστήριο ήταν «απολύτως νόμιμες και διαφανείς», ότι «δεν προκύπτει καμία ένδειξη “παραβατικής συμπεριφοράς” και “ουδέποτε διαπιστώθηκε εμπλοκή σε μεθοδεύσεις ή άλλες μορφές κατάχρησης της αγοράς”». Όσο για την αναφορά του ποσοστού των 64 εκατ. ευρώ «δημιουργεί πράγματι παρεξηγήσεις, οι οποίες όμως είναι άδικες, κι αυτό γιατί το ποσό αυτό δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το κεφάλαιο της επένδυσης, αλλά αποτελεί το λογιστικό άθροισμα όλων των πράξεων αγορών και πωλήσεων που έλαβαν χώρα με νόμιμο, επώνυμο και διαφανή τρόπο μέσα σε μία τριετία».

Θα ακολουθήσει η παραίτησή του για να υπερασπιστεί τον εαυτό του «απέναντι στους "σκευωρούς" που έχουν ένα και μόνο στόχο: να πλήξουν το ΠΑΣΟK και να ακυρώσουν τα ιστορικά επιτεύγματα της κυβέρνησής του». Ο Νεονάκης θα μας πει αργότερα ότι δικαιώθηκε δικαστικά κ.λπ. Το ζήτημα όμως είναι πολιτικό. Παρέσυρε μια ολόκληρη παράταξη στην ηθική και πολιτική συντριβή. Όχι, βέβαια, μόνον αυτός. Και όλοι εκείνοι που σήμερα έχουν παραταχθεί ως στρατός στην παράταξη Βενιζέλου. Ήταν δυνατό να ακούει ο κοσμάκης για δισεκατομμύρια που παίζονταν στο Χρηματιστήριο και να κοιμάται ήσυχοςq Ήταν δυνατό να μη βρίζει όλους εκείνους που δημιούργησαν το "σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου" για το οποίο ακόμη και τώρα η Δεξιά κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ;
ΥΓ. Διάβαζα σήμερα ότι καταπληκτική δουλειά έκανε για να πετύχει η συγκέντρωση του
Βενιζέλου στο γήπεδο του Σπόρτιγκ, μεταξύ άλλων και ο Λευτέρης Κατσικαρέλης. Καλός ο Κατσικαρέλης, φίλτατος, αλλά νομίζω ότι ήταν αποσπασμένος, από το Δήμο Αθηναίων όπου εργαζόταν, στα κεντρικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ. Πώς τώρα ο Κατσικαρέλης τρέχει στο επιτελείο του Βενιζέλου και εργάζεται για τον Βενιζέλο; Γιατί έχει εγκαταλείψει τη θέση του στο ΠΑΣΟΚ; Σιγά μην πάρω απάντηση! Όπως δεν απαντά ο Βενιζέλος όταν δεν του αρέσουν όσα του καταμαρτυρούν...

Δεν υπάρχουν σχόλια: