Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ
Η πανευρωπαϊκή «σοσιαλμανία» σώζει προς το παρόν τα χρηματιστήρια, που χθες έμοιαζαν σαν να ήλθαν από άλλον πλανήτη καταγράφοντας μεγάλες ανόδους.
Τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια πανηγυρίζουν για τα μελλοντικά ελλείμματα και χρέη, που πάνε υπέρ του μεγάλου... κοινωνικού σκοπού, τη διάσωση του τραπεζικού συστήματος, που οι κατά Σόρος «φονταμενταλιστές της αγοράς» οδήγησαν στο χείλος της χρεοκοπίας.
**Η γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ» υπολογίζει σε 1,3 τρισ. ευρώ τους πακτωλούς ενισχύσεων που ανακοίνωσαν χθες οι κυβερνήσεις της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ισπανίας και της Αυστρίας, χωρίς να υπολογιστούν τα πακέτα που έπονται από την Ιταλία, ίσως και άλλες χώρες, αλλά ούτε οι κρατικοποιήσεις 3 βρετανικών τραπεζών και η ενίσχυσή τους με 37 δισ. λίρες (46 δισ. ευρώ) από την τσέπη των φορολογουμένων, που σε αντάλλαγμα θα πάρουν, αν θα πάρουν, μια ηπιότερη ύφεση εφόσον τα μέτρα αποδώσουν.
Ξυπνά από το κώμα
Ο μεγάλος ασθενής, ο καπιταλισμός-καζίνο (ή απλώς καπιταλισμός για άλλους), δείχνει να συνέρχεται από το κώμα στο οποίο βρισκόταν μέχρι την πρηγούμενη εβδομάδα, όπου η μία μαύρη ημέρα διαδεχόταν την άλλη, με πτώσεις που έφταναν καθημερινά το 10%. Χθες το 10% αφορούσε ανόδους, καθώς οι χρηματιστηριακοί δείκτες ξεσπούσαν σε ανόδους επικροτώντας τον «σοσιαλισμό των πλουσίων».
Το πώς ακριβώς θα κατανεμηθεί η «λυπητερή» της διάσωσης δεν είναι ακόμη γνωστό. Το σίγουρο είναι ότι η πανευρωπαϊκή σωτηρία είναι κατά βάση εθνική, η κάθε χώρα δρα από μόνη της, αλλά συντονισμένα, δεν υπάρχει κοινό ευρωπαϊκό ταμείο ώστε να μη χρειαστεί μια χώρα να πληρώσει τα σπασμένα μιας άλλης. Απ' ό,τι φαίνεται, για να σωθούν τα προσχήματα του Συμφώνου Σταθερότητας, αφού η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ομολόγησε πλέον ότι ο στόχος για μηδενικά ελλείμματα το 2010 αναβάλλεται, τα λεφτά της διάσωσης δεν θα μπουν στα ελλείμματα του προϋπολογισμού αλλά στα εθνικά χρέη.
Οι κυβερνήσεις, πάντως, φαίνεται να κερδίζουν την πρώτη μάχη για την κατάσβεση της χρηματιστηριακής «πυρκαγιάς», με τα χρηματιστήρια της Φρανκφούρτης και του Παρισιού να κλείνουν με άνοδο 11,40% και 11,18%, αντίστοιχα, ενώ αυτό του Λονδίνου ενισχύθηκε κατά 8,26%. Στη Νέα Υόρκη ο Ντάου Τζόουνς έκλεισε χθες με άνοδο 11,08%.
Τάσεις ανάνηψης άρχισε να παρουσιάζει και η διατραπεζική αγορά, με τα επιτόκια να μειώνονται κάπως αλλά να παραμένουν σε υψηλά επίπεδα. Το Libor (επιτόκιο διατραπεζικής Λονδίνου) για το ευρώ τριμήνου μειώθηκε στο 5,29% από 5,36%, που είχε την Παρασκευή. Το Libor τριμήνου για το δολάριο υποχώρησε κατά 6,62 μονάδες στο 4,75%, καταγράφοντας τη μεγαλύτερη πτώση από τις 17 Μαρτίου.
**Η ανάκαμψη των χρηματιστηρίων έφερε και την ανάκαμψη των τιμών του πετρελαίου, με το αμερικανικό αργό να ενισχύεται κατά 4,40 δολάρια στα 82,10 δολάρια το βαρέλι και το μπρεντ να ενισχύεται κατά 4 δολάρια στα 78,09 δολάρια το βαρέλι.
Ανοδος και για το ευρώ, που ενισχύθηκε κατά 1,8% και έφτασε έως το 1,3671 δολ. Την προηγούμενη Παρασκευή το ευρώ είχε υποχωρήσει στο 1,3257 δολ., χαμηλότερο επίπεδο από τον Μάρτιο του 2007.
Με την επισήμανση ότι στο προσχέδιο του προϋπολογισμού η αποτύπωση των πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης με περιοριστικά μέτρα και γενναία φοροεπιδρομή βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τις πραγματικές ανάγκες της οικονομίας και της κοινωνίας, ζητεί την απόσυρση του προσχεδίου, που «βασίζεται σε μια εικονική πραγματικότητα, την οποία αντιλαμβάνονται μόνον ο κ. Καραμανλής και ο κ. Αλογοσκούφης».
Ο κ. Παπουτσής τονίζει ότι οι πολιτικές επιλογές της Ν.Δ. οδηγούν την πραγματική οικονομία σε κατάσταση ύφεσης, ενώ αντιθέτως η οικονομία χρειάζεται ασφάλεια, σύνεση, καλλιέργεια της εμπιστοσύνης, επιλογές τόνωσης της οικονομικής δραστηριότητας και κοινωνική ευαισθησία.
Με εξέδρα γηπέδου μοιάζει η αίθουσα συναλλαγών του χρηματιστηρίου του Σικάγου |
1Κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζών σε μεσοπρόθεσμη βάση, διευκρινίζοντας ότι πρόκειται για εν μέρει κρατικοποίηση αν παραστεί ανάγκη.
2Ενίσχυση της ρευστότητας των τραπεζών στη διατραπεζική αγορά, επίσης μεσοπρόθεσμα. Πρόκειται για τη λεγόμενη κρατική εγγύηση σε δάνεια που θα ληφθούν μεταξύ τραπεζών.
Σε κάθε περίπτωση ο υπουργός Οικονομίας απέκλεισε το ενδεχόμενο της «ανταλλαγής» των τοξικών προϊόντων με κρατικά ομόλογα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δεν υπάρχει τέτοιο θέμα για την Ελλάδα».
Με την ομιλία του στην ετήσια Σύνοδο της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ουάσιγκτον, ο κ. Αλογοσκούφης επισήμανε ότι η Ελλάδα παίρνει μέτρα για να διατηρήσει την ασφάλεια και την αξιοπιστία του χρηματοπιστωτικού της συστήματος, ενώ προέταξε την ανάγκη της «συνεργασίας» προκειμένου να αποκατασταθούν η εμπιστοσύνη, η διευκόλυνση της ροής των πιστώσεων, η ενίσχυση της κεφαλαιοποίησης του τραπεζικού συστήματος και η υποστήριξη της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης.
**Σχετικά με τις φήμες για αναθεώρηση του προσχεδίου προϋπολογισμού ο κ. Αλογοσκούφης δήλωσε ότι «τώρα δεν τίθεται ζήτημα».
Ο πρόεδρος Χριστόφιας, κληθείς χθες -πριν από τη συνάντηση με τον Ταλάτ- να σχολιάσει τις αποφάσεις των Ευρωπαίων ηγετών για την οικονομία, δήλωσε: «Είναι μια ξεκάθαρη κρατική παρέμβαση, πρέπει να το σημειώσουμε αυτό. Παρ' όλο που το σύστημα είναι το σύστημα της ελεύθερης αγοράς, μέχρι και της ασύδοτης αγοράς -είναι η δική μου άποψη αυτή και τη γνωρίζετε- υποχρεώθηκαν οι ηγέτες να αποφασίσουν κρατική παρέμβαση για να σώσουν το χρηματο-οικονομικό σύστημα. Βεβαίως, όπως είπα και στην παρέμβασή μου ψες στο Παρίσι, αυτά, εάν δεν ενδιατρίψουν οι ηγέτες στις ρίζες της κρίσης, θα είναι εμβαλωματικές λύσεις, η κρίση θα επανέλθει. Κατά συνέπεια, κάποια λελογισμένη κρατική παρέμβαση θα χρειάζεται πάντοτε. Η δική μας η άποψη αυτή είναι και την έχουμε διατυπώσει. Από εκεί και πέρα, τι θα κάνουν οι ηγέτες των μεγάλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο μέλλον δεν γνωρίζω. Εν πάση περιπτώσει είναι σοβαρά παθήματα, που εύχομαι να γίνουν μαθήματα».
«Μικρό βήμα σε μεγάλο πρόβλημα»
Στο στόχαστρό του βρέθηκε και η κυβέρνηση: «Περιμέναμε μια πιο ουσιαστική παρουσία της ελληνικής κυβέρνησης στη σύνοδο. Επιδεινώνονται τα αδιέξοδα, που ζει σήμερα ο Ελληνας πολίτης, λόγω της πολιτικής της κυβέρνησης, που δεν έχει τη βούληση και δεν μπορεί να τα λύσει. Γι' αυτό ο λαός ζητεί αλλαγή πορείας, μια πορεία την οποία εμείς μπορούμε να εγγυηθούμε».
Η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ επικεντρώνεται σε τρία σημεία, τα οποία και προβάλλει. Λένε στη Χαριλάου Τρικούπη ότι:
1 Αυτό το μικρό βήμα που έγινε στο Παρίσι προέρχεται από έναν σοσιαλδημοκράτη κι αυτό έχει σημασία. Ομως δεν αρκεί, χρειάζονται κι αλλα βήματα, τα οποία πρέπει να είναι όπως επαναλαμβάνει διαρκώς ο Γ. Παπανδρέου:
- - Η σύσταση ενός ευρωπαϊκού ταμείου αλληλεγγύης.
- - Η αλλαγή στο πλαίσιο λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
- - Να γίνει πιο ελαστικό το Σύμφωνο Σταθερότητας προκειμένου να πάρουν ανάσα τόσο οι ευρωπαϊκές οικονομίες όσο και η ελληνική.
2 Η Ελλάδα αντέχει και δεν έχει πληγεί από τη διεθνή κρίση. Ομως βρίσκεται σε εγχώρια κρίση λόγω της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής, που έχει φέρει σε αδιέξοδο τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα.
Για την έξοδο από την εγχώρια κρίση το ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Παπανδρέου προτείνουν μια νέα κοινωνική συμφωνία με νέες προτεραιότητες προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης και προστασία των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων (π.χ. επαναφορά του αφορολόγητου για ελεύθερους επαγγελματίες, κατάργηση των τεκμηρίων, ενεργοποίηση μηχανισμών για πάταξη της αισχροκέρδειας, επίδομα αλληλεγγύης κ.ά.).
3 Η ελληνική κυβέρνηση είναι απούσα στην ενεργοποίηση της Ευρώπης για την αντιμετώπιση της κρίσης. Παρακολουθεί χωρίς να συμμετέχει και να προτείνει και είναι αποτέλεσμα της ανικανότητάς της και της έλλειψης σχεδίου.
«Η κρατική παρέμβαση (σ.σ. για τη διάσωση των τραπεζών) πρέπει να γίνεται με σοβαρά ανταλλάγματα υπέρ του Δημοσίου και του κοινωνικού συνόλου» δήλωσε στην «Ημερησία» ο Ε. Βενιζέλος και πρότεινε: Επιδότηση επιτοκίου και φορολογικές ελαφρύνσεις για τη στήριξη των στεγαστικών δανείων, επέκταση των κεφαλαίων του ταμείου εγγυοδοσίας μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων και επανεξέταση της φορολογικής μεταχείρισης της μικρής και πολύ μικρής επιχείρησής τους. Ακόμα τόνισε ότι πρέπει να διευκολυνθεί η εξυπηρέτηση των δανείων από τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, να καταργηθούν όλες οι παράνομες και καταχρηστικές πρακτικές των τραπεζών και να γίνουν οι αναγκαίες ανανεώσεις ή παρατάσεις εξόφλησης δανείων. *
Η ιδεολογική αποστασιοποίηση από το τι σημαίνει πραγματική οικονομία, ο διαχωρισμός της ευθύνης από το κέρδος, η άποψη ότι υπάρχει ένα μαγικό χέρι της αγοράς, που μπορεί από μόνο του χωρίς κρατικό έλεγχο και κοινωνική ευθύνη να δημιουργεί και να διανέμει πλούτο, μαζί με την απληστία φταίνε για την κρίση, υπογράμμισε.
Ο Κάρολος Παπούλιας με τον Βιετναμέζο ομόλογό του Νγκουγιέν Μινχ Τριέτ, μπροστά στην προτομή του ηγέτη της ανεξαρτησίας του Βιετνάμ Χο Τσι Μινχ |
Δεν παρέλειψε, βέβαια, να αναφερθεί στην αρχή των δηλώσεών του, δίπλα στον Βιετναμέζο πρόεδρο, αλλά και στις κατ' ιδίαν συνομιλίες του, στον θαυμασμό προς τον λαό αυτής της χώρας που συγκίνησε ολόκληρη την ανθρωπότητα.
«Με τους μακρότατους κι αιματηρούς αγώνες συμβόλισε καλύτερα από κάθε άλλον, ίσως, κατά τον 20ό αιώνα τη μάχη εναντίον της αποικιοκρατίας και έδειξε ότι, όταν υπάρχουν πίστη, επιμονή και σχεδιασμός, ακόμη και κατορθώματα, που φαίνονται αδύνατα, είναι πραγματοποιήσιμα».
Ο Βιετναμέζος πρόεδρος μίλησε κι εκείνος για την κοινή, βαθιά παράδοση των δύο χωρών -Ελλάδας και Βιετνάμ- στους αγώνες για ελευθερία και ανεξαρτησία και αναφέρθηκε στην παραπέρα ανάπτυξη των διμερών οικονομικών, εμπορικών, πολιτιστικών σχέσεων.
Μετά τη συνάντηση των δύο Προέδρων υπογράφτηκαν τρεις διμερείς συμφωνίες· από ελληνικής πλευράς τις υπέγραψε ο υφυπουργός Εξωτερικών Π. Δούκας, ο οποίος συνοδεύει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην εξαήμερη επίσημη επίσκεψή του στο Βιετνάμ. Πρόκειται για συμφωνίες για:
- * Την προστασία και αμοιβαία προώθηση των επενδύσεων.
- * Τη συνεργασία μεταξύ των υπουργείων Εξωτερικών Ελλάδας και Βιετνάμ.
- * Μνημόνιο για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Αίσθηση, πάντως, προκάλεσε το γεγονός ότι δεν υπεγράφη τελικά εδώ στο Ανόι, όπως αναμενόταν, η συμφωνία για την αποφυγή διπλής φορολογίας ναυτιλιακών κερδών, η οποία είχε μονογραφηθεί πρόσφατα στην Αθήνα.
Ο υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Π. Καμμένος, ο οποίος συνόδευσε, επίσης, τον Πρόεδρο στο Βιετνάμ και είχε έρθει ακριβώς γι' αυτή την υπογραφή, δήλωσε πως υπήρξε μια καθαρά γραφειοκρατική εμπλοκή, επειδή τα αρμόδια υπουργεία του Βιετνάμ δεν συμφωνούν ως προς τα κριτήρια φορολόγησης...
Η βιετναμέζικη πλευρά επιθυμεί η συμφωνία αυτή να αφορά πλοία υπό ελληνική σημαία, των οποίων οι πλοιοκτήτριες εταιρείες να έχουν έδρα στην Ελλάδα. Αντιθέτως, η χώρα μας επιδιώκει η συμφωνία να συμπεριλάβει όλες τις πλοιοκτήτριες εταιρείες σκαφών υπό ελληνική σημαία, συμπεριλαμβανομένων κι εκείνων που έχουν σε ξένη χώρα (Αγγλία, Παναμά, Λιβερία, Κύπρο κ.α.).
Ηδη 13 ελληνικής ιδιοκτησίας πλοία «χτίζονται» σε βιετναμέζικα ναυπηγεία, μια επένδυση ύψους 300 εκατομμυρίων δολαρίων στην αγορά του Βιετνάμ. *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου