Αποστασία και Μητσοτάκης
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είναι μια από τις κορυφαίες πολιτικές προσωπικότητες που πέρασαν από αυτόν τον τόπο. Δεν υπάρχει επίσης η παραμικρή αμφιβολία ότι στην πολιτική ιστορία της χώρας μας θα καταγραφεί αναπόσπαστα συνδεδεμένος με την Αποστασία του 1965, της οποίας υπήρξε κορυφαίο στέλεχος. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι έτσι αναγνωρίζεται αυθόρμητα από τους πάντες σαράντα και πλέον χρόνια από τότε, παρόλο που έχει διατελέσει μέχρι και πρωθυπουργός. Αυτό δεν οφείλεται σε προπαγάνδα των αντιπάλων του, όπως κατά καιρούς ισχυρίζεται ο ίδιος. Οφείλεται στη βαρύτητα των πολιτικών πράξεων των αποστατών και των αυλικών κυβερνήσεων που σχημάτισαν - στην επαίσχυντη ανατροπή του Γεωργίου Παπανδρέου, που μόλις ενάμιση χρόνο πριν είχε αποσπάσει το 52% των ψήφων του ελληνικού λαού, και στη συνεισφορά των αποστατών στην προετοιμασία και τη διευκόλυνση του στρατιωτικού πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967 και της επτάχρονης δικτατορίας που ακολούθησε.
Εύκολα γίνονται αντιληπτοί οι λόγοι, για τους οποίους ο Κ. Μητσοτάκης επιχειρεί χρόνια τώρα -αλλά επί ματαίω- να εξωραϊσει τα κίνητρα των αποστατών και να συσκοτίσει τις πολιτικές συνέπειές της Αποστασίας ή τουλάχιστον να πείσει τον ελληνικό λαό ότι τιμωρήθηκε αρκετά και καιρός είναι να ξεχαστεί αυτή η υπόθεση. «Το προσωπικό τίμημα των γεγονότων του 65, πολιτικά, εκλογικά και ιστορικά το έχω καταβάλει. Και επιτρέψτε μου να πω, ίσως και με το παραπάνω», δήλωσε αυτήν την εβδομάδα. Πολιτικά και εκλογικά, κάθε άλλο παρά χαμένος βγήκε από την Αποστασία ο Κ. Μητσοτάκης, αφού η παράταξη στην οποία εντάχθηκε και οργανωτικά μετά την αποστασία του, η Δεξιά, τον ανέδειξε μέχρι και πρωθυπουργό της χώρας. Αυτό λέγεται γενναία ανταμοιβή, δεν λέγεται... καταβολή τιμήματος.
Ιστορικά, το τίμημα είναι η ταύτιση του πολιτικού βίου του Κ. Μητσοτάκη με την Αποστασία και αυτό το τίμημα όντως το κατέβαλε, αν και όπως αντιλαμβανόμαστε ακριβώς αυτό προσπαθεί τώρα να το πάρει πίσω. Προσπαθεί, όμως, να το κάνει με τρόπο βαθύτατα προσβλητικό για την πολιτική μνήμη του ελληνικού λαού. Ε, όχι και να ισχυρίζεται ότι... «δεν ανατρέψαμε τον Γεώργιο Παπανδρέου, όπως η αντίπαλη προπαγάνδα επί δεκαετίες προσπαθεί να εμφανίσει»!
Ας θυμίσουμε εμείς, λοιπόν, τι δήλωσε μεταξύ άλλων ο Γεώργιος Παπανδρέου την επαίσχυντη και μοιραία νύχτα της 15ης Ιουλίου 1965, όταν ο μονάρχης Κωνσταντίνος διόρισε την πρώτη... τριμελή (!!!) κυβέρνηση αποστατών, στην οποία προσετέθη ο Κ. Μητσοτάκης το επόμενο βράδυ:
«Συνετελέσθη σήμερον παραβίασις του πολιτεύματος. Η κυβέρνησις του λαού εξηναγκάσθη εις παραίτησιν. Και εκλήθη να κυβερνήση μία ομάς προδοτών της Ενώσεως Κέντρου»!
Δεν είναι ανεκτό να μας λέει ο Κ. Μητσοτάκης ότι δεν υπήρξε ανάμειξη των Αμερικανών στην Αποστασία. Βιβλίο, τόμος ολόκληρος είναι μερικά μόνο από τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που αναφέρουν ελάχιστο τμήμα από τις καθημερινές επαφές της αμερικάνικης πρεσβείας (χώρια εκείνες της CIA) με τους αποστάτες και τους επίδοξους πραξικοπηματίες.
Να αναφέρουμε π.χ. ενδεικτικά μόνο το τηλεγράφημα της 10ής Αυγούστου 1965 του Αμερικανού επιτετραμμένου Νόρμπερτ Ανσουτς, ο οποίος πληροφορεί το Στέιτ Ντιπάρτμεντ πως «ο σταθμάρχης της CIA στην Αθήνα πιστεύει ότι εντός των ορίων των μέσων που διαθέτει η πρεσβεία έχουμε δώσει τη μέγιστη δυνατή υποστήριξη στον Νόβα και στον Στεφανόπουλο». Ή το άλλο, της 16ης Ιουλίου 1965, με τα αγωνιώδη τηλεφωνήματα του υπουργού Αμυνας της... τριμελούς κυβέρνησης, του Σταύρου Κωστόπουλου προς τον Ανσουτς, λίγο πριν ορκιστεί υπουργός ο Κ. Μητσοτάκης, όπου εξηγεί στον Αμερικανό επιτετραμμένο πόσο θα ισχυροποιηθούν οι Παπανδρέου, αν δεν ορκιστούν οι Κ. Μητσοτάκης και Δ. Παπασπύρου...
Γιατί να εκπλαγούμε, λοιπόν, που οι αποστάτες διόρισαν από τον Οκτώβριο του 1965 κιόλας Αρχηγό Στρατού τον Γρ. Σπαντιδάκη, καθοριστικό παράγοντα της στρατιωτικής επιτυχίας του πραξικοπήματος, ο οποίος τοποθέτησε σε θέσεις - κλειδιά όλους τους πραξικοπηματίες και τα στελέχη της χούντας που ακολούθησε το 1967;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
«Προδόται ομαδόν προς τα Ανάκτορα»Καταλυτικός ήταν ο άκρως απαξιωτικός τρόπος, με τον οποίο ο νόμιμος πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου περιέγραψε το πώς οδηγήθηκαν οι αποστάτες για τον σχηματισμό της κυβέρνησης Στέφανου Στεφανόπουλου. «Ενεκλείσθησαν εις μίαν οικίαν γειτονικήν προς τα Ανάκτορα διά να βεβαιωθεί έκαστος ότι υπάρχουν και άλλοι πρόθυμοι προδόται. Και κατόπιν μετεφέρθησαν ομαδόν και πεζή εις τα Ανάκτορα, υπό συνοδείαν, προς αποφυγήν δραπετεύσεως, διά να ορκισθούν ως υπουργοί και κυβερνήται της χώρας! Αίσχος! Αυτό πλέον δεν είναι απλώς παραβίασις του πολιτεύματος. Είναι εξευτελισμός του πολιτεύματος!», δήλωσε με εμφανή περιφρόνηση και απέχθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου